Page 12 - 2020 Nr 70
P. 12

Van de collega die ik aflos heb ik te horen gekregen   omgedraaid, naar Durban gesleept. We moeten in
          dat er vrijwel geen verbinding met PCH te maken is.   dok en dat duurt zo lang dat we naar huis mogen.
          Dus de ‘Holland’/PESL zit al jaren in de EU. Toch ga   Op 23 december vaar ik huiswaarts met de
          ik proberen verbinding te maken met PCH. Als het      ‘Oranjefontein. In Antwerpen op 17 januari 1966
          uiteindelijk lukt en ik mijn verkeer en middagpositie   monster ik af. Ik ga met verlof.
          heb doorgeven, besluit mijn collega in IJmuiden
          met “QTA  EU” (einde deelname aan Eenzijdige Uit-
          zenddienst). En wat ik ook probeer zijn reactie is en
          blijft: “Je hebt nu toch verbinding, dus QTA EU”.
          “Ja, maar dan moet ik morgen weer de EU aanvra-
          gen”, is mijn reactie. “Dan doe je dat maar”, is het
          antwoord en de verbinding wordt verbroken. De
          rest van de tijd is het toch wel een sport geworden
          om zelf verbinding met PCH te hebben en te ma-
          ken. Meestal is dat ‘s ochtends vroeg in de 8 of 12
          MHz of ‘s middags tussen 16.00 en 18.00 uur in de
                                                                Nawoord
          16 of 21 MHz. Maar dan moet ik weer oppassen
          dat ik de persuitzending van 16.20 GMT niet mis.      Mijn ervaring op de ‘Willemstad’ en de
                                                                ‘Oranjefontein’, het contact met de passagiers en
          In de loop van de tijd krijg ik contact met de planta-
                                                                het geleuter daarover van de kapitein, de stafoffi-
          gehouders (allerlei nationaliteiten bv. Portugees,
                                                                cieren en de pursers heeft er toe geleid dat ik op
          Engels, Zwitsers) en de loodsen. Ik krijg de vraag
                                                                kantoor heb aangegeven ‘nooit’ meer op een pas-
          van plantage-eigenaren of ik misschien eens bood-
                                                                sagiersschip te werk gesteld te willen worden.
          schappen kan doen in de grotere havens. Het gaat
          om simpele zaken als schoenen, kleding, enz., spul-   Trouwens het varen in de ‘krikkemikke’ en de na-
          len die bij hen in de buurt niet te krijgen zijn of   tuur op Oost Afrika kust heeft ook bijgedragen aan
          voor veel geld uit Lourenco Marques of Beira kun-     het nemen van dit besluit onder het motto: ‘een
          nen worden gebracht of gehaald. Met de maten,         passagier en een vis blijven vijf dagen fris. Daarna
          kleuren en geuren op zak doe ik de boodschappen.      beginnen de vis te meuren en de passagier te zeu-
                                              e
          Het geeft een leuke band met hen. De 2  stuurman      ren’.
          en ik assisteren ook de koks als er door de kapitein   Op donderdag 17 maart 1966 word ik in Vlissingen
          weer eens een etentje geregeld is voor de plantage    - ik ben daar voor een feestje met bekenden van de
          -eigenaren. Tijdens de decemberreis 1965, net één     zeevaartschool - gebeld door de heer Hoendermis.
          dag na vertrek Durban, krijgen we ter hoogte van      Ik krijg te horen dat ik zondag 20 maart 1966 naar
          Kaap St. Lucia onderweg van Durban naar Lourenco      Singapore ‘mag’ vliegen. Ik ga voor 2 jaar naar het
          Marques motorpech. We worden door het ms              ms ‘Tjibantjet’/PHZF van de KJCPL. Varen op de Far
          ‘Bovenkerk’ dat ons toevallig een paar uur daar-      East – East Africa Service (EAFAS).
          voor is gepasseerd, en dat na mijn morse-oproep is










                                                                                                               12
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17